لاک الکل اسلامی را به معنای آثاری تعریف کردهاند که پایه و اساس آنها خمیر کاغذ است. برخی هم لاک الکل اسلامی را آثاری معرفی میکنند که بر روی چوب اجرا شدهاند. قدیمترین آثار لاکالکلی در دربار حاکم تیموری، سلطان حسین میرزا، در هرات ساخته شده است. خمیر کاغذ که به عنوان پایه در آثار مختلف استفاده شده، شامل صفحات کاغذ است که روی یکدیگر چسبانده شدهاند. این ماده، شاخصهی صنعت صحافان بوده و این بافت را اغلب مقوا نامیدهاند. لاک الکل صحافان با نقاشیهای مینیاتور یا تذهیب تزیین شده و باجلای براق به نام “روغن کمان” پوشانیده میشد. این نه فقط برای محافظت نقاشی، که برای زیبایی و تکمیل تزئیات نیز به کار میرفت. حدود اواخر قرن ۱۷ میلادی (۱۱ ه . ق)، لاک الکل صحافان در اصفهان دچار تغییراتی شد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.