مروری بر کتاب :
این اثر ماندگار و کلاسیک ادب پارسی و خصوصاً ادبیات عرفانی با استفاده از نسخه های موجود، معتبرترین و صحیح ترین دیوان سنایی را پدید آورده است.در ابتدای دیوان مقدمه ای مبسوط، خواندنی و عالمانه که خود می تواند همچون کتابی مجزا تلقی گردد توسط مصحح دانشمند و فاضل تألیف شده است.در این مقدمه به تفضیل به زندگی و تحولات روحی سنایی، آثار وی تطبیق اندیشه های سنایی با سایر شعرا و بزرگان و حتی متفکری چون اقبال لاهوری و نیز تأثیر سنایی بر بزرگان دیگر مطرح گردیده است.
ابوالمجد مجدودبن آدم سنایی شاعر بلند آوازه قرن ششم در اوایل یا اواسط نیمه قرن پنجم در غزنه متولد شد. خانواده او از نژاد بزرگان و آزادگان بودند و مانند بیشتر خراسانیان آن روزگار مذهب حنفی داشتند. سنایی علوم رایج زمان خود را در جوانی فراگرفت. او از فلسفه و نجوم، هیأت، حکمت، کلام، هندسه، موسیقی، علوم قرآنی چون تفسیر و حدیث، ریاضی وطب اطلاع داشت و گاه اصطلاحات این علوم را در شعر خود به کار می‌برد. غالب تذکره نویسان به او لقب حکیم داده اند و مولانا نیز از او با عنوان «حکیم غزنوی» یادکرده است. اما بنابر قول شفیعی کدکنی در کتاب تازیانه‌های سلوک”به کار بردن لفظ حکیم برای سنایی بیشتر در مفهوم «حکیم الهی» و «عارف» است و نه حکیم به معنای مصطلحی که در مورد فردوسی و ناصرخسرو به کار می‌برند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.