فیودور میخائلوویچ دوستایِوسکی نویسندهٔ مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه بود. ویژگی منحصر به فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیتهای داستان است. بسیاری او را بزرگترین نویسنده روان شناختی جهان به حساب می‌آورند. رمان یادداشت‌های زیرزمینی او اولین نوشته ادبی اگزیستانسیالیسم جهان است. سوررئالیستها مانیفست خود را بر اساس نوشته‌های دوستایِوسکی ارائه کرده‌اند. اکثر داستانهای وی همچون شخصیت خودش سرگذشت مردمی‌ست عصیان زده، بیمار و روان‌پریش. او ابتدا برای امرار معاش به کار ترجمه پرداخت و آثاری چون اورژنی گرانده اثر بالزاک و دون کارلوس اثر فریدریش شیلر را ترجمه کرد. در اکثر داستانهای او مثلث عشقی دیده می شود ، به این معنی که خانمی در میان عشق دو مرد یا آقایی در میان عشق دو زن قرار می گیرد . در این گره افکنی ها بسیاری از مسایل روانشناسانه که امروز تحت عنوان روانکاوی معرفی می شود ، بیان می شود و منتقدان ، این شخصیتهای زنده و طبیعی و برخوردهای کاملاً انسانی آنها را ستایش کرده‌اند .
آثار کامل وی :
رمان‌ها و رمان‌های کوتاه
(۱۸۴۶) بیچارگان (رمان کوتاه)
(۱۸۴۶) همزاد(رمان) (رمان کوتاه)
(۱۸۴۷) خانم صاحبخانه (رمان کوتاه) (بانوی میزبان)
(۱۸۴۹) نیه توچکا (ناتمام)
(۱۸۵۹) رؤیای عمو (رمان کوتاه)
(۱۸۵۹) روستای استپانچیکو
(۱۸۶۱) آزردگان (تحقیر و توهین شدگان)
(۱۸۶۲) خاطرات خانه اموات
(۱۸۶۴) یادداشت‌های زیرزمینی (رمان کوتاه)
(۱۸۶۶) جنایت و مکافات
(۱۸۶۷) قمارباز (رمان کوتاه)
(۱۸۶۹) ابله
(۱۸۷۰) همیشه شوهر (رمان کوتاه)
(۱۸۷۲) جن‌زدگان
(۱۸۷۵) جوان خام
(۱۸۸۰) برادران کارامازوف
داستانهای کوتاه
در پانسیون اعیان
(۱۸۴۶) «آقای پروخارچین»
(۱۸۴۷) «رمان در نُه نامه»
(۱۸۴۸) «شوهر حسود»
(۱۸۴۸) «همسر مردی دیگر»
(۱۸۴۸) «همسر مردی دیگر و شوهر زیر تخت» (تلفیقی از دو داستان قبلی)
(۱۸۴۸) «نازک‌دل»
(۱۸۴۸) «پولزونکوف»
(۱۸۴۸) «دزد شرافتمند»
(۱۸۴۸) «درخت کریسمس و ازدواج»
(۱۸۴۸) «شب‌های روشن (داستان کوتاه)»
(۱۸۴۹) «قهرمان کوچولو»
(۱۸۶۲) «یک داستان کثیف» یا «یک اتفاق مسخره»
(۱۸۶۵) «کروکدیل»
(۱۸۷۳) «بوبوک»
(۱۸۷۶) «درخت کریسمس بچه‌های فقیر»
(۱۸۷۶) «نازنین»
(۱۸۷۶) «ماریِ دهقان»
(۱۸۷۷) «رؤیای آدم مضحک»
() «دلاور خردسال»
مجموعه مقاله
Winter Notes on Summer Impressions (۱۸۶۳)
یادداشت‌های روزانه یک نویسنده (۱۸۷۳–۱۸۸۱)
ترجمه
(۱۸۴۳) یوژینی گرانده (انوره دو بالزاک)
(۱۸۴۳) La dernière Aldini (ژرژ ساند)
(۱۸۴۳) Mary Stuart (فریدریش شیلر)
(۱۸۴۳) Boris Godunov (الکساندر پوشکین)
نامه‌های شخصی
(۱۹۱۲) Letters of Fyodor Michailovitch Dostoevsky to His Family and Friends by Fyodor Mikhailovich Dostoevsky (Author), translator Ethel Colburn Mayne Kessinger Publishing, LLC (۲۶ مه ۲۰۰۶) ISBN 978-1-4286-1333-1
نوشته‌های منتشر شده پس از مرگ
(۱۹۲۲) Stavrogin’s Confession & the Plan of the Life of a Great Sinner – English translation by ویرجینیا وولف and S. S. Koteliansky
